text.skipToContent text.skipToNavigation

Fabory, Masters in Stainless Steel Fasteners

Technische informatie

Roestvast staal staat bekend om de lange levensduur, minimaal onderhoud en een hoge corrosieweerstand. Voorwaarde hiervoor is wel dat er gekozen wordt voor het juiste staaltype. De term "ROESTVAST" staal wordt gebruikt om te refereren aan een brede reeks materialen, die alle ten minste uit 12% (Cr) chroom bestaan en normaliter ook andere legeringselementen bevatten, waarvan nikkel (Ni) en molybdeen (Mo) de belangrijkste zijn. Chroom zorgt voor de corrosieweerstand, nikkel verbeterd de corrosieweerstand en de vervormbaarheid en molybdeen verhoogd de weerstand tegen zuren en putcorrosie in agressieve omgevingen.  
In roestvast staal wordt chroomoxide gevormd aan het oppervlak. Dit beschermt het staal tegen corrosie. Bij hogere temperatuur heeft chroom de neiging carbides te vormen in plaats van oxide. Hierdoor is de weerstand tegen oxidatie bij hoge temperatuur bij roestvast staal ook groter dan bij gewoon staal. Roestvaste staalsoorten worden dus ook wel ‘corrosie- en hittevast staal’ genoemd.
De RVS producten worden ingezet door een diverse groep eindgebruikers zoals scheepsindustrie, machinebouwers, houtbouw, automotive, staalconstructie, off-shore, industrie, energiemaatschappijen, onderhoud etcetera.
Voor bevestigingsartikelen wordt de uitgebreide reeks roestvaste staalsoorten conform ISO 3506 onderverdeeld in 3 materiaalgroepen op basis van hun metallurgische structuur: Austeniet (A), Martensiet (C) and Ferriet (F). Martensiet en Ferriet zijn niet gebruikelijk voor bevestigingsmaterialen omdat deze minder corrosie 
resistent zijn. 

Aanduidingssysteem sterkteklassen

Austenitisch roestvast staal

De austenitische materiaalgroep – ook wel chroomnikkelstaal – wordt het meest gebruikt voor bevestigingsmaterialen. Austenitisch roestvast staal bevat 16-26% chroom en 4-22% nikkel. Typische eigenschappen van Austenitisch roestvast staal zijn een grote taaiheid en vervormbaarheid, een grote uitzettingscoëfficiënt, een slechte warmtegeleiding en een slechte elektrische geleiding. Deze materiaalgroep wordt verder onderverdeeld in 5 staalgroepen, elk met een andere weerstand tegen corrosie en een speciaal toepassingsgebied. 
De meest gebruikte groepen voor massa productie van bevestigingsmaterialen zijn A2 en A4, hieronder vindt u hierover meer informatie:

A1

Een draaikwaliteit, met betere verspaanbaarheid dankzij een hoger percentage fosfor en zwavel. Als gevolg daarvan is echter de algemene bestendigheid tegen corrosie minder. Dit "automaten" roestvast staal wordt zelden gebruikt voor massaproductie van bevestigingsartikelen.

A2

De meest gangbare roestvast staalgroep voor massaproductie van bevestigingsartikelen – ook wel 18/8 (18% Cr, 8% Ni) – met een uitstekende corrosiebestendigheid onder normale atmosferische omstandigheden, in natte omgeving, oxiderende en organische zuren en tal van alkalische oplossingen. Doordat de A2 roestvast stalen bevestigingsmaterialen geen molybdeen bevatten is A2 echter niet geschikt voor gebruik in niet-oxiderende zuren en middelen die chloor bevatten, zoals in zwembaden en zeewater.

A3

Dit is gestabiliseerd roestvast staal met A2-eigenschappen. Vanwege de elementen Ti, Nb of Ta die ervoor zorgen dat koolstof minder goed bindt aan chroom, is deze staalgroep vooral geschikt voor gebruik bij hogere temperaturen. Het wordt betrekkelijk zelden gebruikt voor massaproductie van bevestigingsmiddelen.

A4

De staalgroep A4 bevat zuurbestendige staalsoorten, die Mo-gelegeerd zijn en een aanzienlijk betere corrosiebestendigheid kennen in agressieve omstandigheden zoals zeeklimaat (chloriden), industriële omgeving (zwaveldioxide), oxiderende zuren en milieus waar putcorrosie kan ontstaan. In zeer agressieve omstandigheden als offshore, omgeving met hoog chloride gehalte of soortgelijke toepassingen, zijn staalsoorten met een hoger gehalte aan Cr, Ni en vooral Mo vereist.

A5

Dit is gestabiliseerd roestvast staal met A4-eigenschappen. Vanwege de elementen Ti, Nb of Ta die ervoor zorgen dat koolstof minder goed bindt aan chroom, is deze staalgroep vooral geschikt voor gebruik bij hogere temperaturen. Het wordt betrekkelijk zelden gebruikt voor massaproductie van bevestigingsmiddelen.
De staalgroepen en de indeling naar klassen worden in een code van 4 tekens omschreven.
Bijvoorbeeld:
A4-70
A – Geeft aan dat je met Austenitisch RVS te maken hebt
4 – Legering type 4 uit groep A
70 – Treksterkte minstens 700N/mm2, koud vervaardigd
Markering van bevestigingsartikelen uit austenitisch roestvast staal
Zeskant bouten en moeren uit roestvast staal en binnenzeskant bouten van M5 en hoger, alsmede alle verpakkingen dienen te worden gemarkeerd met het merkteken van de fabrikant en de staalgroep, gevolgd door de twee cijfers van de sterkteklasse of als alternatief, in geval van gedraaide moeren, door een groef (zie onderstaande voorbeelden). Als de sterkteklasse niet wordt aangegeven, geldt klasse 50 of 025 (bij bijvoorbeeld lage moeren).
Austenitisch roestvast staal met verlaagd koolstofgehalte, minder dan 0,03%, kan daarnaast nog worden gemarkeerd met een “L”.  
De markering van tapeinden en andere bevestigingsartikelen dienen tussen de besteller en de fabrikant te worden overeengekomen.

Mechanische eigenschappen 

Sluit deze pagina niet. De melding verdwijnt zodra de pagina klaar is met laden.